Vrijdagochtend moesten we eerst ons Visa nog verlengen in Colombo. Dus dit hebben we samen met Dirkje en Lynn gedaan. Het was een apart systeem. Je moest eerst een formulier invullen met allerlei gegevens, daar moest ook een pasfoto op die we niet hadden dus moesten we eerst weer naar een andere afdeling om de foto’s te laten maken. Daarna weer terug om het formulier in te leveren, maarja waar? Gelukkig werden we geholpen door een medewerker. Toen kwamen we in een soort van spreekkamer terecht met zijn 4en. Daar moesten we uitleggen waarvoor we in Sri Lanka waren en wat we gingen doen, waar we verbleven etc. Dit was echt maar heel kort en toen stonden we alweer buiten en moesten we plaats nemen in de wachtruimte. Toen ons nummer eindelijk werd omgeroepen moesten we naar de balie komen. Daar kregen we onze paspoorten weer in onze handen gedouwt en moesten we naar het betaal loket (aan de andere kant van de zaal). Daar naartoe gegaan, betaald en toen moesten we weer wachten in de wachtruimte tot ons nummer wederom wéér omgeroepen werd. En toen dat gebeurde hoefden we alleen nog onze paspoorten te komen halen en waren we eindelijk klaar. Haha.. wat een gebeurtenis. Maargoed het was gelukt!
Daarna zijn we ergens in Battaramulla wat gaan lunchen en terug naar ons huis gegaan. Dirkje en Lynn kwamen ook met ons mee. We hebben ze het huis laten zien, dit vonden ze erg leuk. En ze bleven mee avondeten zodat we allemaal tegelijk met de taxi konden vertrekken richting Adams Peak.

Savonds om 22:00u zijn we dan eindelijk met de taxi vertrokken nadat hij een half uur te laat was. Op naar de Adams Peak! :D. Het was een lange rit (ong. 4,5 u). Ik was best zenuwachtig, het voelde alsof er iets mega groots ons te wachten stond. Was ook wel een beetje zo.. een 2243m hoge berg haha! De chauffeur reed niet erg door en doordat hij de weg niet meer precies wist waren we ook nog eens een half uur later begonnen aan de klim dan we eigenlijk wilde namelijk om 2:30u.. beetje vervelend.

Het begin ging heel soepel :P de eerste treden kostten geen enkele moeite. Pas na drie kwart van de route begon ik het zwaar te krijgen. Ik heb mezelf de laatste trappen echt op moeten sleuren aan de reling die gelukkig aanwezig was! We hebben dan ook vaak eventjes adempauze gehad.

Gelukkig waren we nog optijd boven op de berg om de zonsopgang te kunnen zien! Het was erg mooi en bijzonder om dit eens een keer te zien. We hadden lichte bewolking maar je kon het nog redelijk zien. Het was best fris op de top dus we hadden onze truien en jacks meegenomen.
De weg naar beneden was misschien nog wel wat zwaarder dan de weg omhoog :P. Zeer dat t deed aan onze arme kuitjes.. En dan komen er sommige andere mensen je rennend voorbij.. -.- Het was erg apart om terug te lopen in het licht omdat je zoveel dingen hebt gemist snachts. Telkens dacht ik weer.. zijn we hier voorbij gekomen? Haha

We waren blij om de taxi weer te zien zodat we gauw weer konden gaan zitten. Helaas duurde dit zitten een beetje veeeeels te lang (6u) tot we eindelijk bij ons hotel aan het strand aankwamen. We hadden eigenlijk een dag strand gepland maar dit werd dus verkort tot een eind middagje..

We zaten wel in hetzelfde hotel als onze huisgenoten die een nacht voor ons de Adams Peak hadden gedaan dus we zijn savonds met zijn allen samen gaan uiteten. Dat was erg gezellig.

Ook de volgende ochtend zijn we nog met zijn allen naar het strand gegaan. Het was erg mooi weer, een typische stranddag. We hebben zelfs even gebeachvolleybald met zijn allen. Dat was wel erg leuk om na lange tijd weer eens een balletje te slaan.

Smiddags moesten we alweer terug naar huis. We zijn met de bus gegaan en ook dit duurde veel langer dat verwacht. Daarna ook nog eens een veels te dure tuktukrit terug naar huis voor Lenneke en mij dus het reizen zat ons dit weekend niet echt mee.
Gelukkig hebben we daarnaast wel genoeg gave dingen gedaan om terug te kunnen denken aan dit weekend.

En dan volgende week begint onze rondreis.. Spannend! :D We hebben er heel veel zin in!